♣♣♣انواع صرع، پیشگیری و درمان آن♣♣♣

صرع، یک اختلال مغزی است. در این بیماری سلول های عصبی یا نورون ها، پیام های غیرطبیعی دریافت می کنند.

بیماری صرع
در صرع، الگوهای طبیعی فعالیت نورون ها مختل می شود و باعث احساس عجیب، تشنج، گرفتگی عضلانی و از دست دادن هوشیاری می شود.

در طی حملات تشنج، نورون ها ممکن است 500 بار و یا بیشتر در ثانیه، مواد انتقالی را منتقل کنند.
در برخی افراد، این اتفاق گهگاه رخ می دهد، اما برای برخی دیگر ممکن است صدها بار در روز رخ دهد.

در حدود 25 تا 30 درصد از مصروعین، با وجود مصرف دارو، هنوز دارای حملات تشنج می باشند. پزشکان به این نوع صرع، صرع مقاوم می گویند.

انواع صرع
- تشنج پیچیده جزئی : مشکلات در توجه و یا کنترل خلق و خو.

- تشنج سمت چپ : اضطراب و ناامیدی به علت مشکلات در درک و بیان.

- تشنج سمت راست : مشکلات اجتماعی و رفتار بدون فکر.

- تشنج جلوی مغز : بهم ریختگی و اقدام بدون توجه به عواقب.

هوش مصروعین
صرع مسری نیست و به دلیل بیماری روانی و یا عقب ماندگی ذهنی نیست. برخی از افراد عقب مانده ذهنی، ممکن است تشنج داشته باشند. اما این به آن معنا نیست که هر فردی که بیماری صرع دارد، عقب مانده ذهنی می باشد.
بسیاری از مصروعین، دارای هوش طبیعی و یا حتی بالا می باشند

افراد مشهور مبتلا به صرع
- نویسنده معروف روس به نام داستایوفسکی

- فیلسوف نامدار، سقراط

- ناپلئون بناپارت

- مخترع دینامیک، آلفرد نوبل

- نقاش فرانسوی، ون سان ون گوک

- نویسنده روس، لئو تولستوی

تشنج و تاثیرش بر مغز
تشنج ها، اثری بر مغز ندارند.
اگر تشنج شدید باشد، باعث صدمه زدن به مغز می شود.
کودکانی که علت خاصی برای تشنج آنها پیدا نکرده اند، 68 تا 92 درصد آنها بعد از 20 سال بهبودی یافته اند.
به طور کلی، با گذشت زمان و مصرف دارو و یا جراحی، تشنج کم و یا متوقف می شود.

علل بیماری صرع
- اختلال در سیم کشی مغز، عدم تعادل عصبی و انتقال دهنده های عصبی و یا ترکیبی از این عوامل. برخی افراد مبتلا به صرع، دارای سطح بالایی از تحریک کننده های انتقال دهنده های عصبی می باشند که باعث افزایش فعالیت عصبی می گردد. در حالی که برخی از مصروعین، دارای مقدار کمی از این تحریک کننده ها می باشند و باعث کاهش فعالیت نورون ها در مغز می شوند.

- بعد از جراحی سر، سکته و یا دیگر مشکلاتی که اتصالات غیر طبیعی را ایجاد می کنند.

- غشای سلولی که اطراف نورون ها را می پوشاند نیز در ایجاد صرع نقش دارد.

- اختلال در حرکت مولکول ها در داخل و خارج از غشا، اختلال در تغذیه و تعمیرات سلول غشایی.

- اختلالات ژنتیکی.

- سرطان مغز، اعتیاد به الکل و بیماری آلزایمر.

- حملات قلبی و سکته که باعث فقدان اکسیژن در مغز می شود.
حدود 32 درصد از موارد صرع مربوط به بیماری های عروق مغزی می باشد که اکسیژن کمی را به سلول های مغز می رساند

- مننژیت، ایدز، آنسفالیت ویروسی، هیدروسفالی و دیگر بیماری های عفونی.

- بیماران مبتلا به سلیاک که عدم تحمل به گلوتن گندم را دارند و یا عفونت انگل مغز دارند نیز می توانند به صرع مبتلا شوند.

- صرع با اختلالات متابولیسمی، فلج مغزی و اوتیسم همراه است.

- عفونت های مادرزادی، عدم تغذیه صحیح و کمبود اکسیژن.

- قرار گرفتن در معرض سرب، مونوکسید کربن و بسیاری از سموم دیگر.

- مواد مخدر و زیاد مصرف کردن داروهای ضدافسردگی و دیگر داروها.

- کمبود خواب، مصرف الکل، استرس و یا تغییرات هورمونی.

- در برخی افراد، نگاه کردن به رقص نور و یا صفحه کامپیوتر نیز ممکن است باعث صرع شود.

- سیگار کشیدن یکی از علل ایجاد صرع می باشد. نیکوتین در سیگار بر روی گیرنده های انتقال دهنده های عصبی اثر می کند.

♣♣♣انواع صرع، پیشگیری و درمان آن♣♣♣

جلوگیری از صرع
- در ماشین، کمربند را ببندید، کلاه کاسکت در موقع موتورسواری بگذارید تا جلوی ضربات سر و صرع را بگیرید.

- به مقدار کافی بخوابید.

- به تغذیه خود اهمیت دهید.

- زنان باردار مراقب فشار خونشان باشند و  از عفونت های دوران بارداری جلوگیری کنند تا به مغز جنین آسیبی وارد نشود.

- بیماری های قلبی و عروقی، فشار خون بالا، عفونت و دیگر مشکلات باعث ایجاد صرع در بزرگسالی و پیری می شود.

- غربالگری ژنتیک و تشخیص قبل از تولد، یکی از راه های جلوگیری از صرع می باشد.

درمان صرع
برای بسیاری از مصروعین، تنها با تجویز یک دارو می توان تشنج را کنترل نمود.
ترکیب داروها معمولا دارای عوارض جانبی مثل خستگی و کاهش اشتها می باشد.
ترکیب داروها هنگامی تجویز می شود که یک دارو نتواند تشنج را کنترل کند.
زنان باردار مراقب فشار خونشان باشند و از عفونت های دوران بارداری جلوگیری کنند تا به مغز جنین آسیبی وارد نشود

جراحی
هنگامی که حملات تشنج با دارو کنترل نشود، پزشک توصیه به جراحی می کند. پزشکان، نوع تشنج و منطقه مغزی درگیر را در نظر می گیرند.

پزشکان، از جراحی برخی نواحی مغز جلوگیری می کنند. این نواحی مغز عبارتند از: گفتار، زبان، شنوایی و یا دیگر توانایی های مهم.
هنگامی که جراحی تمام شد، فرد باید دارو را به مدت دو سال مصرف کند.

تغذیه
برخی مطالعات نشان داده که برخی کودکان اگر از رژیم غذایی پر چرب و کم کربوهیدرات استفاده کنند (رژیم کتوژنیک)، تشنج کمتر اتفاق می افتد.

اما این رژیم عوارض جنبی دارد، از قبیل: تاخیر در رشد، افزایش اسید اوریک خون و ایجاد سنگ کلیه.
محققان هنوز مطمئن نیستند که این رژیم برای تمام افراد مصروع می تواند مفید باشد یا نه.
یک رژیم غذایی صحیح و مصرف مکمل های ویتامینی مخصوصا: اسید فولیک می تواند باعث کاهش نقص هنگام تولد و صرع مادرزادی شود.
ملاتونین نیز یک مکمل غیر ویتامینی است که تشنج را در برخی افراد، کم می کند.

توصیه ها
- همیشه به زندگی نگاه مثبت داشته باشید. اگر فرزندتان مبتلا به بیماری است، سعی کنید کودک خود را نسبت به بیماری، خوش بین کنید.

- سعی کنید در تمام کارها، مستقل باشید.

- راجع به بیماری، آگاهی و اطلاعات کامل داشته باشید.

- شما و بیماریتان با هم زندگی می کنید، پس باید با هم سازگاری داشته باشید.

- از خدمات مشاوره ای نیز می توانید کمک بگیرید.

- از تجارب بیماران دیگر نیز استفاده کنید.

- اعتماد به نفس را در خودتان پرورش دهید.

- ورزش کنید.

- طرز درست نفس کشیدن را یاد بگیرید.

- با دوستان و اقوام خود روابط صمیمی برقرار کنید.

- تا زمانی که تشنج ها تحت کنترل شما در نیامده است، از رانندگی دوری کنید.

این مطلب را به اشتراک بگذارید

سفارش‌ها

• در صورت ابتلا بیمار به صرع، خونریزی گوارشی، انسداد مکانیکی یا پرفوراسیون مجرای گوارش یا فئوکروموسیتوم نباید مصرف شود.
• در صورت عیب شدید کار کلیه یا کبد باید با احتیاط مصرف شود.
• در صورت عیب شدید کار کلیه یا کبد مقدار مصرف دارو باید به حدود نصف کاهش یابد.
• دارو را در بسته مخصوص آن، کاملاً پوشیده و دور از دسترس اطفال نگهدارید. قرص‌ها باید در دمای اتاق، دور از نور مستقیم، حرارت زیاد و رطوبت نگهداری شود. با گذشتن از تاریخ اعتبار یا نیاز به دارو، آن را دور بریزید. در صورت تغییر رنگ یا محتوای آمپول‌ها از مصرف آنها پرهیز کنید
• احتمال بروز عوارض اکستراپیرامیدال در کودکان و سالخوردگان وجود دارد.
• تزریق وریدی متوکلوپرامید باید به آهستگی و طی 2-1 دقیقه انجام شود.
• شکل خوراکی دارو باید 30 دقیقه قبل از هر وعده غذا و موقع خواب مصرف شود.
• شکل خوراکی دارو 3 تا 4 بار در شبانه روز و در فواصل زمانی منظم تجویز می‌شود. هرچند بر اساس نوع بیماری شما، پزشک ممکن است مقدار متفاوتی از دارو را تجویز کند. دستورات روی بسته دارو را به دقت مطالعه کنید و آن را دقیقاً مطابق دستور پزشک خود مصرف و از تغییر خودسرانه دوز دارو جدا پرهیز کنید.
• در صورت فراموش کردن یک دوز دارو، به محض به خاطر آوردن دوز فراموش شده آن را میل کنید. اما اگر تقریباً زمان نوبت بعدی رسیده‌است، نوبت فراموش شده را رها کرده طبق برنامه منظم خود عمل کنید. به هیچ وجه دوز دارو را دو برابر نکنید.
• اصولاً قرص و قطره حدود نیم ساعت قبل از غذا تجویز می‌شوند
• موارد زیر را با پزشک خود در میان بگذارید: #به متوکلوپرامید یا هر داروی دیگری حساسیت دارید. #دارویی مصرف می‌کنید، اعم از داروهای با نسخه یا بی نسخه، به ویژه داروهای ضدافسردگی، آنتی هیستامین‌ها، داروهای روانگردان (همچون هالوپریدول یا تری فلوپرازین)، انسولین، ضددردهای مخدر، داروهای آرام بخش-خواب آور (مثل فنوباربیتال یا دیازپام) و حتی ویتامین‌ها.#مبتلا به این بیماری‌ها هستید یا سابقه ابتلا به آنها را دارید: بیماری کبدی، کلیوی، صرع، بیماری پارکینسون، فئوکروموسیتوما، دیابت، خونریزی یا پارگی دستگاه گوارشی، فشار خون و سرطان سینه.#قصد انجام عمل جراحی، اعم از اعمال دندانپزشکی دارید.

مکانیسم اثر

متوکلوپرامید آنتاگونیست گیرنده D2 دوپامین است و همچنین آگونیست گیرنده های 5HT₄ سروتونین است.

تداخل دارویی

مصرف متوکلوپرامید باسایر داروهای مضعف CNS باعث تشدید عوارض سداتیو دارو می‌شود.

شکل فضایی متوکلوپرامید

قرص‌های 5 میلی‌گرمی متوکلوپرامید

متوکلوپرامید اثرات آرام بخش دارد و در صورت مصرف همزمان با داروهایی که روی دستگاه عصبی تاثیر می‌گذارند، مثل داروهای ضدافسردگی، آنتی‌هیستامینها، داروهای ضدتشنج، داروهای مخدر و آرام بخش‌ها، اثر این داروها را تشدید می‌کند. در صورت استفاده از متوکلوپرامید در بیماران دیابتی که انسولین مصرف می‌کنند، دوز انسولین باید تنظیم شود. • مصرف همزمان متوکلوپرامید با داروهای روانگردان مثل هالوپریدول یا تری فلوپرازین خطر بروز عوارض عضلانی وخیمی را به همراه دارد.

مقادیر مصرف

خوراکی

بزرگسالان :

• برای درمان فلج معده ناشی از دیابت 10 میلی گرم 30 دقیقه قبل از شروع علائم یا قبل از غذا و هنگام خواب، تا حداکثر 4 بار در روز مصرف می‌شود. در درمان برگشت محتویات معده به مری 15-10 میلی گرم 30 دقیقه قبل از شروع علائم یا قبل از غذا و هنگام خواب، تا حداکثر 4 بار در روز مصرف می‌شود. در درمان سکسکه مقدار 20-10 میلی گرم 4 بار در روز به مدت یک هفته تجویز می‌شود. در صورت نیاز مقدار اولیه 10میلی گرم به صورت تزریق عضلانی تجویز می‌شود. حداکثر مقدار مصرف دارو mg/kg/day0/5 است.

کودکان :

• در درمان تاخیر تخلیه معده یا به عنوان محرک پریستالتیک در کودکان 14-5 سال مقدار 5-5/2 میلی گرم 3 بار در روز 30 دقیقه قبل از غذا و هنگام خواب تجویز می‌شود.

تزریقی

بزرگسالان

• در درمان تاخیر معده یا محرک پریستالتیک 10 میلی گرم تزریق وریدی می‌شود. در درمان سکسکه ابتدا 10 میلی گرم تزریق آهسته وریدی می‌شود. و سپس به صورت خوراکی ادامه می‌یابد. به عنوان ضدتهوع در شیمی درمانی mg/kg2 برای 30 دقیقه قبل از شیمی درمانی تجویز می‌شود که در صورت نیاز هر 2 یا 3 ساعت تکرار می‌شود. در صورت نیاز می‌توانmg/kg1 از دارو را به صورت انفوزیون وریدی تجویز کرد. به عنوان ضدتهوع بعد از جراحی 20-10 میلی گرم نزدیک پایان جراحی تزریق عضلانی می‌شود.

کودکان

• به عنوان ضد تهوع و در درمان تاخیر معده یا محرک پریستالتیک mg/kg1 به صورت مقدار واحد تجویز می‌شود که در صورت نیاز یک ساعت بعد تکرار می‌شود.

مضرات متوکلوپرامید| کاربردهای متوکلوپرامید|نحوه مصرف متوکلوپرامید

این مطلب را به اشتراک بگذارید

در این قسمت با داروی کلومفین،مصارف و عوارض آن آشنا خواهید شد..
اگر تخمک گذاری در شما نامنظم است یا اصلا وجود ندارد ،خصوصا اگر شما سندرم تخمدان پلی کیستیک دارید کلومیفن می تواند به باروری شما کمک کند.(اگر شماسندرم تخمدان پلی کیستیک دارید وبه نظر می رسد که کلومیفن در شما اثر نمی کند ،ممکن است پزشکتان ،متفورمین را به عنوان داروهای حساس کننده به انسولین تجویز کندتا به پاسخ دهی شما به کلومیفن کمک کند).

همچنین ممکن است شما کلومیفن ودیگر داروهای باروری را قبل از انجام تکنیک های پیشرفته کمکی باروری مثل آی وی اف مصرف کنیدتا باعث تولید چندین تخمک در شما برای این روش شود.

کلومیفن همچنین در مردانی که عدم تعادل هورمونی با منشا هیپوفیز یا هیپوتالاموسی دارندوباعث شمارش وکیفیت وحرکت پایین در آنها گردیده است ،مصرف می شود.

ازدرمان چه انتظاری می رود؟
کلومیفن معمولا به شکل قرص در یک دوره پنج روزه مصرف می شود.که به تولید هورمونهایی که باعث آزاد شدن تخمک می شوند مثل اف اس اچ

این مطلب را به اشتراک بگذارید

این مطلب را به اشتراک بگذارید

♣♣♣ آشنایی کامل با قرص بوپروپیون(ولبوترین)،مصارف و عوارض آن ♣♣♣

بوپروپیون با نام تجاری ولبوترین، زیبان (Wellbutrin, Zyban) یک داروی ضدافسردگی آتیپیک است که به‌عنوان داروی کمک به ترک سیگار نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو با ضدافسردگی‌های دیگر که به‌طور معمول استفاده می‌شوند فرق دارد. از ابتدای کشف این دارو به‌عنوان ضدافسردگی، از آن به‌عنوان دارویی موثر در ترک سیگار نام برده شده‌است. بیش از 20 میلیون از این دارو در سال 2007 فروش رفته و پس از سرترالین، سیتالوپرام و فلوکستین چهارمین ضدافسردگی است که در آمریکا تجویز می‌شود. این دارو آستانه? تحریک تشنج را پایین می‌آورد و در متون پزشکی از قدرت تشنج‌زایی آن یاد شده‌است. هر چند در مقادیر توصیه شده میزان ریسک تشنج‌زایی آن با سایر داروهای ضدافسردگی برابر است. بوپروپیون به‌تنهایی داروی ضدافسردگی موثری است اما بیشتر هنگامی که فرد به یک داروی ضدافسردگی جواب کاملی نداده، استفاده می‌شود. این دارو برخلاف دیگر داروهای ضدافسردگی، باعث افزایش وزن و کاهش میل جنسی نمی‌شود.

مصرف دارویی

بوپروپیون مهارکننده? بازجذب نوراپی‌نفرین و همچنین آنتاگونیست رسپتور نیکوتینی استیل‌کولین است. از نظر شیمیایی یک آمینوکینون است. از نظر ساختمانی به محرک‌های کاتینون و دیاتیل پروپیون شباهت دارد و به‌طور کلی شبیه فنتیل آمین‌هاست.

تاریخچه

بوپروپیون در سال 1969 کشف و در سال 1985 به‌عنوان داروی ضدافسردگی توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تایید شد، اما در پی بروز تشنج با مصرف این دارو که در دوزهای 400 تا 600 میلی‌گرمی آن رخ داد از بازار جمع آوری شد و در نهایت پس از آنکه متوجه شدند ریسک تشنج وابسته به دوز بالای آن است مجدداً در سال 1989 معرفی و توصیه شد که حداکثر دوز مصرفی آن450 میلی‌گرم در روز باشد. در سال1997، FDA نوع آهسته‌رهش آن را با نام Zyban به‌عنوان داروی ترک سیگار پذیرفت و در سال 2006 انواع آهسته‌رهش آن را در درمان اختلالات خلقی فصلی توسط FDA تایید کرد.

موارد درمان

• افسردگی: بوپروپیون در درمان افسردگی با بسیاری از داروهای متداول بدون آنکه موجب افزایش وزن یا اختلالات جنسی در فرد شود، برابری می‌کند. این دارو در درمان اختلال پرخوابی و اختلال خستگی در افراد افسرده بیشتر از داروهای مهار کننده بازجذب انتخابی سروتونین (SSRI) اثر دارد. SSRI اندکی بیش از بوپروپیون در درمان افسردگی همراه با اضطراب موثر است، اما در درمان بیماران افسرده‌ای که میزان اضطراب کم یا متوسط دارند میزان اثربخشی هر دو دارو برابر است.

یکی از روش‌های روانپزشکان در استفاده از این دارو اضافه کردن آن به داروی بیمارانی است که به SSRI جواب کامل نداده‌اند. به‌طور مثال اضافه کردن بوپروپیون به سیتالوپرام اثربخشی بیشتری نسبت به تعویض آن دارد و نیز افزودن آن به یک SSRI مانند فلوکستین یا سرترالین باعث 70 تا 80 درصد بهبودی بیشتر نسبت به استفاده? تنهای این داروها می‌شود. بوپروپیون انرژی افرادی را که با مصرف SSRI از توان‌شان کم شده‌است، افزایش می‌دهد و همچنین خلق و انگیزش فرد را بالا می‌برد. این دارو روی شناخت فرد اثر خوبی دارد و عملکرد جنسی را بهبود می‌بخشد. افرادی که از بوپروپیون استفاده می‌کنند، احساس بهتری دارند و آنرا بهتراز داروهای دیگر تحمل می‌کنند.

• اضطراب: این دارو در درمان اجتماع هراسی(Social phobia) و اضطراب همراه با افسردگی مصرف می‌شود اما در حملات پانیک و آگورافوبیا موثر نیست. میزان ضداضطراب بودن آن با سرترالین و داکسیپن برابر است اما مانند متیل فنیدیت در برخی از بیماران در مصرف با دوز بالا سبب افزایش اضطراب می‌شود.

قاعدتاً به‌عنوان یک ماده محرک روان دارای خاصیت افزایش اضطراب است. این خواص متضاد آن کمتر قابل درک است و در تناقض با دیگر خواص آن قرار می‌گیرد.

• ترک سیگار:بوپروپیون اشتیاق به نیکوتین را کم می‌کند و از علائم ترک آن می‌کاهد. پس از 7 هفته از درمان تنها 27 درصد افرادی که بوپروپیون مصرف کرده‌اند در مقایسه با 56 درصد آنانی که از پلاسبو استفاده کردند مشتاق سیگار هستند. در همان مطالعه 21 درصد مصرف‌کنندگان بوپروپیون در مقایسه با 32 درصد ازگروه پلاسبو دچار نوسانات خلقی شدند.

دوره درمان 7 تا 12 هفته طول می‌کشد. در 10 روز اول فرد مصرف سیگار را قطع می‌کند. میزان موثر بودن آن مانند جایگزینی با نیکوتین است. بوپروپیون شانس ترک سیگار را پس از 3 ماه دو برابر می‌کند.

• اختلالات جنسی: بوپروپیون یکی از معدود ضدافسردگی‌هایی است که اختلال جنسی ایجاد نمی‌کند. مطالعات انجام شده نشان می‌دهد بوپروپیون داروی انتخابی در درمان اختلالات جنسی ناشی از مصرف SSRI است هر چند که این اندیکاسیون درمانی توسط FDA تایید نشده‌است.

موارد منع مصرف

• صرع یا مواردی که آستانه تشنج کاهش یابد مانند ترک الکل یا ترک بنزودیازپین
• آنورکسی نوروزا یا بولیمیا
• تومورهای فعال مغزی

مصرف.MAOI در این مورد باید یک فاصله 2 هفته‌ای بین مصرف دو دارو رعایت شود. اختلال کبد، بیماری شدید کلیه و فشار خون بالا افرادی که افکار خودکشی دارند. اطفال بوپروپیون می‌تواند باعث افزایش تیک در کودکانی که دچار ADHD و سندرم توره هستند، شود.

مضرات بوپروپیون|عوارض جانبی بوپروپیون|قرص ولبوترین|خواص درمانی بوپروپیون|داروی بوپروپیون

این مطلب را به اشتراک بگذارید